Każdego roku na świecie odnotowuje się miliony przypadków przeziębienia. Przeziębienia są głównym powodem opuszczania zajęć lekcyjnych przez dzieci oraz zwolnień lekarskich osób dorosłych. Dorośli chorują średnio 2-3 razy w ciągu roku, dzieci jeszcze częściej. Istnieje około 200 rodzajów wirusów, które mogą powodować przeziębienie. Najczęstszą ich przyczyną są rinowirusy.
Rinowirusy należą do rodziny wirusów Picornaviridae, która obejmuje polowirusy i enterowirusy w tym EV-D68. Rinowirusy są często wykrywane w wydzielinach z dróg oddechowych (ślinie, śluzie, plwocinie) a także w kale zakażonych osób. Uważa się, że najbardziej prawdopodobną drogą rozprzestrzeniania się rinowirusów, jest przenoszenie się ich z człowieka na człowieka, poprzez kontakt ze skażonymi wydzielinami.
Największe prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji pojawia się zimą i wiosną. Chociaż tak naprawdę, każdy może zarazić się o każdej porze roku i nie ma co do tego większej reguły. Podczas gdy zakażenie rinowirusem trwa zwykle od 7 do 10 dni, to u osób z osłabionym układem odpornościowym, astmą lub chorobami układu oddechowego, rinowirusy mogą prowadzić do poważniejszych chorób, takich jak zapalenie płuc. U osób z astmą, zwłaszcza u dzieci, infekcje rinowirusami często prowadzą do zaostrzenia choroby.
Objawy
Typowe objawy rinowirusów obejmują:
- ból gardła;
- katar;
- kaszel;
- kichanie;
- bóle głowy;
- łzawiące oczy;
- bóle mięśni;
- gorączkę;
Rinowirusy można znaleźć w:
wydzielinach z oczu, nosa i ust (ślina, śluz, plwocina) osoby zakażonej;
- kale osoby zakażonej;
Rozprzestrzenianie się rinowirusów
Rinowirusy przenoszą się z człowieka na człowieka. Rozprzestrzeniają się poprzez bezpośredni kontakt z wydzielinami osoby zakażonej. Kropelki powstałe z kaszlu lub kichania zakażonego człowieka przenoszą się z powietrzem lub osiadają na powierzchniach. Następnie zarazki przenoszą się kiedy zdrowa osoba nawdycha się ich, połknie je lub dotknie skażonych powierzchni a następnie dotknie swoich oczu, ust lub nosa zanim umyje ręce.
Zaraźliwość
Rinowirusy są dość stabilne i mogą przetrwać na powierzchniach nawet kilka godzin. Utrzymywanie się wirusa na powierzchniach zwiększa ryzyko przypadkowego jej dotknięcia ręką a następnie dotknięcie nosa, oczu czy ust. Ryzyko przeniesienia może wzrosnąć w miejscach, takich jak szkoły czy żłobki. Bardzo często, dzieci u których występuje katar, w niekontrolowany sposób przenoszą wydzielinę na ręce, stoły, zabawki lub inne powierzchnie, które są następnie dotykane przez inne dzieci.
